Θρήνος για τον 53χρονο μοτοσικλετιστή Νίκο Τερζόπουλο, που σκοτώθηκε τα ξημερώματα του Σαββάτου (10/6) στην αγαπημένη του διαδρομή, στα Λιμανάκια.
Ειδικότερα, σύμφωνα με πληροφορίες του notia, λίγο πριν το μαγαζί «Ιsland», ένα Toyota Yaris έκανε επιτόπου αναστροφή, χωρίς να αφήσει περιθώρια στον έμπειρο μοτοσικλετιστή να αντιδράσει. Η σύγκρουση ήταν σφοδρότατη και η μηχανή διαλύθηκε κυριολεκτικά.
Αν και ο Νίκος Τερζόπουλος έφερε πλήρη εξάρτυση, ο θάνατός του ήταν ακαριαίος. Εις βάρος του οδηγού του ΙΧ σχηματίστηκε δικογραφία για ανθρωποκτονία από αμέλεια. Σήμερα (13/6) στις 11:30 πραγματοποιήθηκε η κηδεία του Νίκου Τερζόπουλου στο κοιμητήριο Σχιστού, στον Ιερό Ναό Αγίου Γερασίμου.
Αποχαιρετιστήρια μηνύματα για τον θάνατο του 53χρονου μοτοσικλετιστή
Ο 53χρονος ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στον κύκλο του, αλλά και στον κόσμο της μοτοσικλέτας, καθώς ήταν χρόνια αναβάτης. Φίλοι και γνωστοί τον αποχαιρέτησαν με συγκινητικές αναρτήσεις και φωτογραφίες.
«Αγαπημένε μου συμμαθητή Nikos Terzopoulos, φίλε, συνοδοιπόρε, φτάσαμε μαζί μέχρι τα 53 σου χρόνια, έφυγες τόσο αθόρυβα, που δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα αυτό που συμβαίνει σήμερα θα σε πάμε στην τελευταία σου κατοικία, σαν φόρο τιμής φέτος στο αγωνιστικό μου κράνος θα γράφει το όνομά σου. Μαζί θα κάνουμε τους αγώνες, δεν θα σε ξεχάσω ποτέ!!!!!», γράφει ένας φίλος του αποθανόντος.
Το κατάστημα με είδη για τη μοτοσικλέτα ΜotoΗub έγραψε χαρακτηριστικά για την απώλεια του Νίκου Τερζόπουλου: «Ο αγαπημένος φίλος και συνεργάτης του καταστήματός μας, Νίκος Τερζόπουλος, το Σάββατο άφησε την τελευταία του πνοή στα Λιμανάκια σε τροχαίο δυστύχημα.
Το κατάστημά μας, αύριο Τρίτη 13 Ιουνίου, θα παραμείνει κλειστό, για να τον τιμήσουμε πηγαίνοντάς τον στην τελευταία του κατοικία.
Κοντά σας πάλι την Τετάρτη 14 Ιουνίου».
Ένας άλλος φίλος του έγραψε για τον 53χρονο: «Εκείνη την ημέρα, πήγαμε βόλτα μετά από πάρα πολύ καιρό… εγώ είχα κουλαθεί τελείως, εκείνος “αεροπορία” όπως πάντα… σε όλη τη διαδρομή δεν ξεκόλλησε από εμένα… ήταν εκεί για να δείχνει γραμμές και για την παρέα… του είπα να φύγει για να μη χαραμίσει τη βόλτα του… “είσαι τρελός;” μου είπε… Ενώ είχαμε πάει για να στρίψουμε, σταμάταγε στις ωραιότερες στροφές για να βγάλει φωτογραφίες τη φύση… η επαφή του με τη φύση ήταν πιο σημαντική… εμπέδωσα για άλλη μια φορά τι σπάνιο Άνθρωπο είχα την τύχη και την τιμή να γνωρίζω και να συνυπάρχω μαζί του…
Ενώ δεν ήμασταν κολλητοί, είχε τρέξει αρκετές φορές για εμένα, χωρίς ιδιαίτερο λόγο και πάντα με άφηνε με το στόμα ανοικτό… έκανε πράγματα για τους άλλους, που εάν τα επεξεργαζόταν “κοινός” νους, θα πίστευε ότι κάτι υπάρχει… δόλος, σκοπιμότητα ή κάτι… Στα συνώνυμα της ανιδιοτέλειας στο λεξικό θα έπρεπε να ήταν η φωτογραφία του…
Ο Νίκος ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος… έπαιρνε χαρά με το να “δίνει”… αγαπούσε τη ζωή, τη φύση… σεβόταν τους πάντες και τα πάντα… Ενώ γνώριζε την αλήθεια για τα πράγματα και το ποιος είναι και με oποιους συναναστρέφεται, ήταν πάντα ευγενικός και σεμνός… παράλληλα οι αξίες του ήταν ακλόνητες… δεν τις θυσίαζε για κανένα λόγο… δεν άφηνε τη σαπίλα γύρω του να τον επηρεάσει… Αντιθέτως, την πολεμούσε με όποιον τρόπο έβρισκε… με τις πράξεις και τη συμπεριφορά του σε έκανε να θέλεις να γίνεις καλύτερος άνθρωπος…
Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη διάσταση μετά τη ζωή, γιατί η ζωή με έχει κάνει να μην πιστεύω σε τίποτα… αυτό που νιώθω και αισθάνομαι, αγαπημένε φίλε, είναι το βλέμμα σου και την αγάπη σου… όπως στη φωτογραφία εκείνη την ημέρα… όπως πάντα… μόνο αγάπη… αντίο Νίκο».
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ...
