Σε μία προσωπική εξομολόγηση προχώρησε η Σήλια Δραγούνη, στην εκπομπή «Μετά τα μεσάνυχτα». Η γνωστή σχεδιάστρια και πρώην σύζυγος του Δημήτρη Αργυρόπουλου ήταν καλεσμένη της Ελεονώρας Μελέτη και μεταξύ άλλων, μίλησε για την περίοδο που έπασχε από νευρική ανορεξία, για τη μάχη της κατόπιν με τη βουλιμία, αλλά και για τη σκλήρυνση κατά πλάκας, με την οποία διαγνώστηκε πριν εννέα χρόνια και οκτώ μήνες μετά τη γέννηση του γιου της.
Για τη νευρική ανορεξία, η σχεδιάστρια είπε: «Ξεκίνησα στην αρχή τρώγοντας πολύ. Έτρωγα στο Λονδίνο πολύ Junk food. Κι εκεί που έτρωγα πολύ, είπα μια μέρα: τώρα θα σταματήσω να τρώω. Μου έστελνε η γιαγιά μου κουλουράκια και μπορεί να έτρωγα ένα στις 3 μέρες. Και βραστά μακαρόνια σκέτα. Η ιστορία της ανορεξίας κράτησε πολλά χρόνια. Στην αρχή δεν το συνειδητοποιούσα. Μου είχε γίνει εμμονή ότι δεν πρέπει να φάω. Το βράδυ πεινούσα, σκεφτόμουν ότι ήμουν μπροστά σε μπουφέ με φαγητά. Εκεί που κατάλαβα ότι είμαι αδύνατη, ήταν στο πανεπιστήμιο. Είχα πάρει έναν καθρέφτη και ζωγράφισα τον εαυτό μου. Ζωγράφισα έναν, εαυτό αδύνατο. Τότε είδα την πραγματική Σήλια. Πώς είμαι και τρόμαξα».
Και συνέχισε: Στους φίλους μου το έκρυβα. Ήταν χειμώνας φορούσα και πολλά ρούχα. Δεν το καταλάβαιναν. Το είδε η μητέρα μου, όταν πήγαμε να ψωνίσουμε. Την είδα να κλαίει, και μου λέει όπως είσαι πάμε να φας. Εγώ ένιωθα τέλεια μέσα στο φόρεμα. Όταν την είδα να κλαίει τρόμαξα. Πήγα σε ψυχολόγο στο Λονδίνο, αλλά της έλεγα όλο ψέματα. Με ρώτησε τι τρως κι εγώ της έλεγα ψέματα. Όταν γύρισα στην Ελλάδα, με παρακολούθησε ψυχίατρος. Έκανα αγωγή με αντικαταθλιπτικά και κάπως σιγά, σιγά άρχισα να επανέρχομαι. Η ανορεξία πολλές φορές γυρνά σε βουλιμία. Και πέρασα και αυτό το στάδιο. Όλα αυτά μαζί κράτησαν πολλά χρόνια. Είχα αυτοκαταστροφικές τάσεις. Η ψυχή του ανθρώπου είναι ένα ερώτημα. Πολλές φορές θέλεις να δείξεις στους δικούς σου ότι υπάρχεις. Μπορεί να είχα ανάγκη από αγάπη. Ίσως να φταίει που οι γονείς μου είχαν χωρίσει. Θέλει πολλή δουλειά για να το αντιμετωπίσεις».
Για τη σκλήρυνση κατά πλάκας, εξομολογήθηκε: «Λίγους μήνες μετά τη γέννα, εμφανίσθηκε η σκλήρυνση κατά πλάκας. Ήταν 8 μήνες αφού γέννησα. Δεν είχα επιλόχειο κατάθλιψη. Είχα ένα επαγγελματικό ραντεβού για μία επίδειξη μόδας. Εκεί όπως είμαι στο ραντεβού, ξαφνικά δε βλέπω καλά. Λέω θα είναι από την κούραση. Αυτό επιδεινώθηκε. Στο δρόμο είχα εμετούς, πολλές ζαλάδες. Πήγα στο νοσοκομείο, μου έκαναν εξετάσεις, δεν είναι εύκολο να τη διαγνώσεις. Έχει πολλά συμπτώματα που είναι καθημερινά. Αφού κρατήσει, όμως, 24 ώρες συνεχόμενα, αυτό τότε θεωρείται σύμπτωμα σκλήρυνσης. Μου έκαναν εισαγωγή και εξετάσεις. Εκεί έγινε και η διάγνωση».
Και πρόσθεσε: «Δεν ήξερα τι είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας. Δεν έχω φοβίες με τις αρρώστιες. Το πήρα ψύχραιμα. Μου είπε ο νευρολόγος ότι είναι σε μικρό βαθμό και θεραπεύσιμο. Με συμβούλευσε να μη μπω στο ίντερνετ να διαβάσω τι είναι αυτό. Για χρόνια δεν μπήκα να διαβάσω. Μου έκανε πολύ καλό αυτό. Ο Δημήτρης (σ.σ. Αργυρόπουλος, που είναι πρώην σύζυγός της0 αγχώθηκε πιο πολύ από εμένα. Το πήρα χαλαρά. Το έψαξα και στο εξωτερικό. Ήθελα να συγκρίνω τις απόψεις για να δω ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία. Την κάνω εδώ και 9 χρόνια. Είναι μία υποδόρια ένεση μέρα παρά μέρα. Η επιστήμη προχωράει, βγαίνουν καινούργια φάρμακα. Σε κάθε παρέα που γνωρίζω, υπάρχει κάποιος που γνωρίζει κάποιον που έχει σκλήρυνση>
Και κατέληξε: «Ειδικά, για τη σκλήρυνση (το λέει και η λέξη) είναι σα να σκληραίνεις με τον εαυτό σου. Πολλοί άνθρωποι τα μαζεύουν μέσα τους, το θυμό τη στεναχώρια και κάποια στιγμή ο οργανισμός κάνει το ξέσπασμα. Προσπαθώ να βλέπω τα θετικά. Πιστεύω ότι μέσα στη ατυχία μου ήμουν τυχερή. Ήταν σα να χτύπησε ένα καμπανάκι και να μου είπε ότι πρέπει να προσέξω τον εαυτό μου. Άλλαξε η φιλοσοφία μου. Απολαμβάνω πλέον περισσότερο τη ζωή μου».