Γράφειο Βαγγέλης ΚύρκοςΤα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, λέει ο θυμόσοφος λαός, αλλά σίγουρα φέρνουν μεταγραφές. Ή στέλνουν με μεταγραφή παίκτες τους οποίους έχουμε δει, μάθει και συνηθίσει στα γήπεδα της χώρας. Η τελευταία χρονικά αντίστοιχη περίπτωση, είναι του Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς, ο οποίος έφυγε για την Αλ Ιτιχάντ έναντι 10 εκατομμυρίων ευρώ, από τα οποία τα 9 θα καταλήξουν στα ταμεία της «ασπρόμαυρης» ΠΑΕ, λόγω του ότι η Λέγκια Βαρσοβίας είχε ένα ποσοστό μεταπώλησης της τάξης του 10%.
Πάντως, αυτή δεν ήταν η πιο ακριβή μεταγραφή παίκτη που φεύγει από την Ελλάδα για ομάδα του εξωτερικού, καθώς το ρεκόρ κατέχει η μεταγραφή του Παναγιώτη Ρέτσου στην Μπάγερ Λεβερκούζεν έναντι 17,5 εκατ. ευρώ το καλοκαίρι του 2017 (στις 31 Αυγούστου για την ακρίβεια), με την προοπτική να φτάσει στα 22 εκατομμύρια στο επόμενο διάστημα. Ποσό που προκαλεί… ίλιγγο σε σχέση με τα λεφτά που δαπάνησε η Αβελίνο το μακρινό 1987 (ακριβώς 30 χρόνια μετά τη μεταγραφή Ρέτσου).
googletag.cmd.push(function() { googletag.display("div-gpt-ad-1539094805172-0"); }); Ο δρόμος που άνοιξε ο «μουστάκιας»
Ο Αναστόπουλος «γυάλισε» στους Ιταλούς τον Οκτώβριο του 1986, Μπολόνια, μπροστά σε 45 χιλιάδες θεατές, σε ένα ματς μεταξύ των εθνικών Ιταλίας και Ελλάδας. Ένα μήνα αργότερα, στο εντός έδρας παιχνίδι της «γαλανόλευκης» με την Ουγγαρία, στο ΟΑΚΑ, ο «μουστάκιας» πέτυχε ένα ιστορικό γκολ, με το οποίο ξεπέρασε τον Μίμη Παπαϊωάννου στα τέρματα με το εθνόσημο. Τότε άρχισαν όλα να δρομολογούνται...
Ο επιθετικός του Ολυμπιακού στέφθηκε στο τέλος εκείνης της σεζόν πρωταθλητής και αναδείχθηκε ξανά πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος με 16 γκολ. Αν και 29 ετών, οι Ιταλοί δεν είχαν πρόβλημα να προχωρήσουν στο deal με τον σκληρό διαπραγματευτή Σταύρο Νταϊφά, να καταφέρνει να πάρει 52 εκατομμύρια δραχμές (κάτι παραπάνω από 150 χιλιάδες ευρώ) από την Αβελίνο.
Τα ποσά που «εκτοξεύτηκαν» τα επόμενα χρόνια
Η αλήθεια είναι ότι οι Έλληνες ποδοσφαιριστές δεν είχαν ιδιαίτερη πέραση στις ομάδες του εξωτερικού και για πολλά χρόνια θεωρούταν είδηση εάν υπήρχε μια τέτοια εξέλιξη. Μέχρι να έρθουν τα μέσα και τα τέλη της δεκαετίας του ’90, όταν παίκτες όπως ο Βασίλης Τσιάρτας, ο Θοδωρής Ζαγοράκης, ο Τραϊανός Δέλλας, o Νίκος Νταμπίζας, αλλά και ο Νίκος Μαχλάς πήραν μεταγραφή για το εξωτερικό. Ο Κρητικός επιθετικός και ο μεσοεπιθετικός από την Ημαθία έγιναν αστέρες στις ομάδες τους, με τον πρώτο να κάνει όλη την Ολλανδία και ειδικά το Άρνεμ να χορεύει συρτκάκι.
Η μεταγραφή του Μαχλά από τον ΟΦΗ στη Φίτεσε έφτασε τα 875 εκατ. ευρώ, αυτή του Τσιάρτα στη Σεβίλλη από την ΑΕΚ στο 1,5 εκατ. ευρώ, όπως και του Ζαγοράκη στην Πόρτσμουθ από τον ΠΑΟΚ. Η μεταγραφή του Νταμπίζα από τον Ολυμπιακό στη Νιούκαστλ ανήλθε στα 2 εκατ. ευρώ, ενώ του Δέλλα στη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ στα 3 εκατομμύρια ευρώ -όλα αυτά τα ποσά σε αναγωγή, καθώς τότε η Ελλάδα είχε δραχμές.
Αυτό που έμοιαζε για καιρό με αστείο, τύπου… Κουβανός σκιέρ, άρχισε να γίνεται μια πραγματικότητα, που άρχισε να βάζει την Ελλάδα στον μεταγραφικό ευρωπαϊκό χάρτη. Ακολούθησαν κι άλλοι ποδοσφαιριστές που ξενιτεύτηκαν, οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό συνέθεσαν την εθνική Ελλάδας του 2004 και η οποία έφτασε στην κατάκτηση του Euro. Για παράδειγμα, η μεταγραφή του Άγγελου Χαριστέα από τον Άρη στη Βέρντερ Βρέμης, στοίχισε στη γερμανική ομάδα 3 εκατ. ευρώ, αντίστοιχο ποσό δαπάνησε η Πόρτο για να αποκτήσει τον Γιούρκα Σεϊταρίδη από τον Παναθηναϊκό, ενώ για τον Κώστα Κατσουράνη από την ΑΕΚ στην Μπενφίκα, οι Πορτογάλοι έδωσαν 3,5 εκατ. ευρώ -το deal περιλάμβανε και ένα φιλικό μεταξύ των δύο ομάδων στο ΟΑΚΑ.
Ο Γεωργάτος των 7 εκατομμυρίων και οι Γιούρκας-Μαχλάς
Πάντως, κανείς από αυτούς τους τότε θριαμβευτές του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος δεν κατάφερε να φτάσει σε ποσό μεταγραφής από ελληνικό σύλλογο στο εξωτερικό, σε σχέση με αυτά που έδωσε η Ίντερ για την απόκτηση του Γρηγόρη Γεωργάτου τον Ιούλιο του 1999. Ο «Γκέο» πουλήθηκε στην ομάδα του Μιλάνου έναντι 7 εκατ. ευρώ (πάντα σε αναγωγή), ενώ όταν γύρισε στην Ελλάδα για λογαριασμό της ΑΕΚ το 2002, καταβλήθηκαν από την Ένωση 3 εκατομμύρια.
Βέβαια, για τον Σεϊταρίδη δόθηκαν στη συνέχεια 10 εκατ. (από την Ντιναμό Μόσχας στην Πόρτο) και άλλα 6 εκατ. (από την Ατλέτικο Μαδρίτης στους Ρώσους), αλλά αυτές ήταν μεταγραφές από συλλόγους του εξωτερικού σε συλλόγους του εξωτερικού. Στο ίδιο γκρουπ ανήκει και ο Μαχλάς, ο οποίος από τη Φίτεσε πήγε στον Άγιαξ με 8,5 εκατ. ευρώ, το καλοκαίρι του 1999.
Ο Καστίγιο που «τίναξε» την μπάνκα
Το 2007 ο Ολυμπιακός κατάφερε να γεμίσει τα ταμεία του με εκατομμύρια, όταν η Σαχτάρ Ντόνετσκ έδωσε 15 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει τον Νέρι Καστίγιο. Η μεταγραφή αυτή ακόμα και τώρα βρίσκεται στα κορυφαία deal των πιο ακριβών πωλήσεων στην Ελλάδα, οι οποίες μέχρι και την 6η θέση ανήκουν στον Ολυμπιακό.
Οι ελληνικές ομάδες αγόραζαν κιόλας, δεν πούλαγαν μόνο
Πάντως, εκείνη την περίοδο -από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 μέχρι και λίγο μετά τα τέλη της δεκαετίας 2000- οι ελληνικοί σύλλογοι δεν πουλούσαν μόνο αρκετά πιο ακριβά σε σχέση με το παρελθόν, αλλά αγόραζαν κιόλας. Ο Ζλάτκο Ζάχοβιτς πήγε στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 1999 για 4,5 δισ. δραχμές ή 13,5 εκατομμύρια ευρώ από την Πόρτο, ενώ μαζί του είχε έρθει και ο Τζιοβάνι με 12 εκατομμύρια ευρώ. Αντίστοιχο ποσό, 12 εκατομμυρίων, είχε δαπανήσει και ο Παναθηναϊκός για να αποκτήσει τον Μιχάλη Κωνσταντίνου από τον Ηρακλή το 2001, ενώ οι επόμενες μεταγραφές προς Ελλάδα δεν έφτασαν πάνω από 10 εκατομμύρια.
Ο Ντιόγκο αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό με 9 εκατ. ευρώ το 2008 από την Πορτουγκέζα, ενώ ο Φερνάντο Μπελούτσι στοίχισε στους Πειραιώτες 7,4 εκατ. για το 50% των δικαιωμάτων του τον Ιανουάριο του 2008. Στα 6 εκατομμύρια έφτασε το deal για τον Ντουντού Σεαρένσε το καλοκαίρι του ίδιου έτους, για να αποκτηθεί από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ενώ ο Ζε Ελίας αγοράστηκε από την Μπολόνια με 5,8 εκατομμύρια το 2000. Επίσης, για τον Ρομανά Λούα Λούα δόθηκαν 4,1 εκατομμύρια στην Πόρτσμουθ το 2007 για να πιάσει Λιμάνι.
Εκτός από τον Κωνσταντίνου, ο Παναθηναϊκός έκανε ακριβές μεταγραφές και από το εξωτερικό, με τον Τζιμπρίλ Σισέ να στοιχίζει 8 εκατομμύρια για να αποκτηθεί από τη Μαρσέιγ το 2009, ενώ το ίδιο διάστημα δόθηκαν τα μισά (4 εκατομμύρια) για να αγοραστεί ο Σεμπάστιαν Λέτο από τη Λίβερπουλ. Επίσης, αρκετά χρήματα -5 εκατομμύρια- δαπάνησε και η ΑΕΚ για να κάνει δικό της τον Κάρλος Γκαμάρα από τη Φλαμένγκο το 2001.
Στην τρέχουσα δεκαετία λίγες ήταν οι αγορές των ελληνικών ομάδων με πολλά χρήματα, όπως του Ρομπέρτο στα 6 εκατομμύρια ευρώ το 2014, καθώς και αυτή του Αλμπέρτο Ριέρα από τη Λίβερπουλ στα 4,5 εκατομμύρια.
Τα τελευταία χρόνια οι πωλήσεις «απογειώθηκαν»
Τα τελευταία χρόνια, πάντως, τα ποσά που καταβάλλουν οι ομάδες του εξωτερικού για να αποκτήσουν παίκτες ελληνικών ομάδων έχουν ανέβει αρκετά ψηλά. Ουσιαστικά, η αρχή έγινε το 2011, όταν ο Παναθηναϊκός πούλησε τον Σισέ με 5,8 εκατομμύρια ευρώ στη Λάτσιο. Έκτοτε, ο Ολυμπιακός πήρε τη «σκυτάλη», με τα μεγαλύτερα deals στην Ελλάδα, πριν τον πλησιάσει αυτές τις ημέρες ο ΠΑΟΚ με τον Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς.
Συγκεκριμένα, ο σύλλογος του Πειραιά πούλησε τον Ρέτσο με 17,5 εκατομμύρια στις «ασπιρίνες» -με προοπτική να φτάσει στα 22, τον Κώστα Μήτρογλου στη Φούλαμ για 15,2 εκατ. ευρώ, τον Λούκα Μιλιβόγεβιτς για 15 εκατ. ευρώ στην Κρίσταλ Πάλας, τον Κώστα Μανωλά στη Ρόμα για 13 εκατ. ευρώ, τον Μπράουν Ιντέγε στην Τέντα της Κίνας για 12 εκατ. ευρώ, τον Κώστα Σάμαρη στην Μπενφίκα για 10 εκατ. ευρώ, τον Κέβιν Μιραλάς στην Έβερτον για 7,7 εκατ. ευρώ, αλλά και τον Αρτούρ Μαζουακού στη Γουέστ Χαμ για 7,1 εκατ. ευρώ.
Πλέον, μπήκε και ο ΠΑΟΚ στο… κόλπο των πωλήσεων με τα 10 εκατ. ευρώ της Αλ Ιτιχάντ για τον Πρίγιοβιτς, ενώ δεν αποκλείεται να υπάρξει και συνέχεια, όχι μόνο σε «ερυθρόλευκους» και «ασπρόμαυρους», αλλά και άλλους ελληνικούς συλλόγους σε ακριβές πωλήσεις. Άλλωστε, τα ποσά έχουν ανέβει διεθνώς πάρα πολύ, με τα 222 εκατομμύρια ευρώ της Παρί Σεν Ζερμέν στην Μπαρτσελόνα για τον Νεϊμάρ να αποτελεί το παγκόσμιο ρεκόρ…